Goeie afspraken maken goeie vrienden

Zaterdagnamiddag raasde er een trouwstoet door de binnenstad. Een dame die van de Theobalduskapel richting markt fietste, kon nog net een wagen ontwijken… Een wagen waaraan een fietser zich vastklampte … aan de bestuurderszijde nog wel. Voorbijgangers keken verschrikt toe;  net als wij. Maar ook op Graatakker getuigen fietsers over de gevaarlijke verkeerssituatie wanneer ze plots van het fietspad de weg moeten oprijden: “De volgende keer smijt ik mijn fiets ervoor”, aldus een verontwaardigde fietser.

Vrijdagmiddag verschenen er  op de sociale media foto’s waarop een groep biddende moslims op de stoep van de Merodelei had plaatsgenomen. De reacties waren niet altijd even fraai. Maar velen vroegen zich af of plaatsgebrek dan alles zo maar kan vergoelijken.  Donderdagavond dan: zwemmers in boerkini in het zwembad…  Turnhoutse bezoekers van het zwembad stonden er bij en keken er verbijsterd naar.

En dan word je als politicus natuurlijk aangesproken: op straat, in de supermarkt, in de sportclub of via de sociale media. Turnhout is bezorgd. Bezorgd om waar het met de stad naartoe gaat. Bij de Turnhoutse bevolking heerst er een gevoel van vervreemding tegenover de vele nieuwkomers die de stad heeft verwelkomd. Maar de mensen zitten vooral veel vragen en begrijpen het stadsbestuur niet:  “Kan dit allemaal zomaar ?” “Waarom wordt er nooit eens ingegrepen als het te ver gaat ?” En het gaat heus niet over één bepaalde groep waarbij de Binken zich vragen stellen. Racisme heeft hier niets mee te maken. Het gaat vooral over het feit dat de burgers vinden dat er niet of te weinig wordt opgetreden bij overlast.

Tja, die boerkini …Zo gingen onze overgrootouders ook zwemmen. Vrouwen én mannen. Maar daar zijn we in onze maatschappij al lang vanaf gestapt en wij willen echt niet terug naar die periode. Hetzelfde met de gelijkheid tussen man en vrouw, de seksuele geaardheid en de mogelijkheid tot huwen buiten de geloofsgemeenschap.
Voor ons is het allemaal de normaalste zaak van de wereld, maar voor vele nieuwkomers is dat niet het geval.
Het Westen heeft namelijk de periode van de Verlichting gekend waardoor de religie meer en meer buiten de politiek kon gehouden worden. Dat zal waarschijnlijk ooit ook in de moslimwereld gebeuren maar op dit moment is de tijd er blijkbaar nog niet rijp voor. Het is dus een zaak voor het Westen om te helpen en in te grijpen waar nodig, zonder ons daarom een superieure houding aan te meten… Moslim mag dus geen synoniem zijn voor iets negatief.
Nieuwkomers moeten echter beseffen dat als ze hier in Vlaanderen - in Turnhout- aankomen dat ze geen wit blad aantreffen. Zij zijn gewend om te leven in de moslimcultuur met de Koran als leidraad en de uitdaging voor hen is om dat te doen binnen de grenzen van de katholieke cultuur met haar eigen geëvolueerde normen en waarden. Onze samenleving is gebaseerd op de grondwet en het burgerlijk wetboek en niet op de Koran of de Bijbel. Als we een maatschappij volgens de verschillende godsdiensten en gebruiken gaan organiseren,  dan krijgen we kokers van bevolkingsgroepen in Turnhout en  dan wordt het een stad van apartheid terwijlcontact met mensen van een andere religie ons wel weerbaar maakt tegen angst voor terreur…

Als we deze samenleving willen in stand houden zonder dat er extremisme ontstaat aan beide kanten, dan zal er proactief moeten worden opgetreden i.p.v. met lauwe reacties te komen na de feiten. Je moet de betrokkenen durven aanspreken en duidelijk maken waar de lijnen getrokken werden. Tot hier en niet verder. Als iedereen duidelijk weet wat de regels zijn dan heb je achteraf nog niet de helft van de problemen.

En als politicus besef ik het maar al te goed: NEEN zeggen is nooit prettig. Zeker niet in een verkiezingsjaar. Maar de dingen altijd maar op hun beloop laten, is zeker geen optiewant dan krijg je polarisatie en extremisme. En een maatschappij die steeds meer polariseert, is een perfecte voedingsbodem voor meer ongenoegen, verdere desintegratie en nieuwe vormen van radicalisering. De enige goede werkwijze is vooraf spreken met mekaar en duidelijk het speelveld aflijnen. Enkel goeie afspraken maken goeie vrienden. En hopelijk blijvende vrienden.