In zekere zin valt de ongerustheid te begrijpen omdat de gemeentefusies een grote impact hebben op het bestuurslandschap in Vlaanderen, maar men gaat in dit verband enigszins voorbij aan de ambitie die op federaal niveau ook al in de markt werd gezet: ook daar zijn er stemmen die spreken over een ingrijpende fusie van de politiezones. In de commissie Binnenlands Bestuur heb ik reeds meermaals gewezen op een mogelijkheid tot synergie: eventuele aanpassingen van de politiezones zouden dan ook best ingepast worden in het Vlaams systeem van regiovorming. In die zin zijn de gemeentefusies net een kans om op federaal niveau de huidige manier van werken kritisch te bekijken.
Minister Verlinden bleek uit eerste contacten geen voorstander te zijn van een top-down initiatief, maar gaf aan wel mee te willen werken als er vanuit de lokale besturen een concrete vraag komt om een specifieke afbakening te aligneren op de referentieregio’s. In eerdere bevragingen gaf de minister aan om voorstander te zijn om de politiezones op te schalen om voldoende kritische massa te bekomen en dat dit een hefboom zou kunnen zijn om de schaal van gemeenten te vergroten. Door gemeenten te laten fusioneren zal de democratische controle binnen één zone meer impactvol zijn.
